سلام این نامه را به عنوان گزارشی از دوره نظم شخصی و برداشت خودم از این دوره برایت می‌نویسم. درست از زمان شروع دوره نظم

به نام خدا داستان همیشه از یه جایی شروع میشه که هیچ وقت به ذهن آدم هم نمی‌رسه. دوران ابتدایی و زنگ‌های انشا هنوز هم

سلام و درود به شما استاد گرامی. راستش آن‌قدر برای نوشتن این نامه هیجان دارم که دست‌و‌بالم می‌لرزد و بدنم همچون ریتم موسیقی تند بالا

درود بر استاد عزیز و بزرگوارم: شاهین کلانتری «اردیبهشت با نفس‌های پیامبرانه‌ات جوانه می‌زند.» این نامه را ۱۲ اردیبهشت ماه به بهانه سالروز بزرگداشت مقام

استاد کلانتریِ عزیز، سلام. از ما خواسته بودید که دوره نظم شخصی را نقطۀ عطفی کنیم و نمودار زندگی‌مان را قبل و بعد از آن

نامه به استاد عزیزم شاهین کلانتری سلام استاد عزیزم. امیدوارم حالتان خوب، دماغتان چاق و کیفتان کوک باشد. من هم خوب هستم، چون می‌دانم شما

سلام! من یک نجمه‌ی حسودم! من خیلی زیاد و همه‌جانبه حسود نیستم اما بی‌شک به شکل خاصی چم و خم حسودی در وضعیت‌هایی خاص را

سلام شاید این نامه خیلی برای انتشار مناسب نباشه. شاید در زمره همون دلنوشته‌های غیرحرفه‌ای باشه اما دوست داشتم براتون بنویسم. یادم نمیاد اولین بار

سلام جناب کلانتری روز و روزگار خوش قبل از هرچیزی روز معلم رو به شما استاد محترم و بزرگوار تبریک میگم. استاد و راهنما بودن